بانوی نازنین

من به رسم قدیم همچنان برایت نامه می نویسم .. می نویسم با همان ترس و استرس و دلهره و برایت می فرستم با همه مصائبی که در این راه هست  .. هیچ چیزی اراده ام را سست نخواهد کرد .. حتی زرق و برقهای عشقهای امروزی .. پیامکهای مجازی .. استیکرهای من درآوردی .. بین خودمان بماند .. عشقهای دروغین .. 

شک ندارم روزی دوباره همه عشاق کاغذ و قلم بر می دارند و نامه می نویسند .. به بال کبوتر نامه رسان می بندند .. من اما همچنان نامه هایم را به نسیم خنک سوی خانه تان می سپارم .. وقتی به دستت رسید شمعدانی روی تراسمان گل خواهد داد...

محمد رضا - 31خرداد 96