نامه بیست و هشتم

بانوی نازنین

چه سکوت مبهمی کرده ای!

من همیشه از سکوت می ترسیدم .. چرا که " سکوت سرشار از ناگفته هاست"

سکوت همیشه نشانه ی رضایت نیست بلکه دقیقاً نقطه عکس رضایت و به علامت اعتراض معنایش می کنند.

اما در مورد تو، سکوت برایم متمایزتر و متفاوتتر از این دریافتهاست ...

من هنوز بارقه های عشقمان را پرحرارت احساس می کنم .. من هنوز پژواک صدای نازنینت را در گوشم حس میکنم .. من هنوز روزی هزار بار نامت را بر زبان دلم جاری می کنم.

من هر روز چشمهای تو را می بینم و چشمهایم را باز می کنم .. و بازوانم را هر روز تنگتر می کنم که تنگ در آغوشت بگیرم .. مبادا فاصله ای بینمان بیفتد ...

مساحت زیست

از طرف میثم جان نویسنده وبلاگ روزها مدتیه دعوت شدم به بازی مساحت زیست من

اول از همه عذرخواهی می کنم بخاطر مشغله های فراوان کمتر اومدم اینجا

راستش خیلی به این موضوع فکر نکردم که چه چیزهایی ضرورت زندگی من هستن .. آب، هوا، باران، دریا، جنگل، فرزند، همسر، دوست، کار، پول، تفریح، احترام و عزت، سربلندی و دهها آیتم دیگر ... که همین الان یهویی به ذهنم خطور کرد.:)))

من همه اینها رو می خوام فقط و فقط با عشق و بدون عشق حتی هوا هم زیادیه برام

وقتی کسی یا چیزی رو از ته ته دلم دوست داشته باشم تا آخر جانم به پاش می ایستم ...

من یه مردادی عاشقممممم ...