1- می گن آدمهای مهربان زود می میرند .. چون قلبهاشون دائم در تلاطمه بخاطر فوران احساساتشون .. حالا قلبهایی که پر از کینه و خشم و کدورتن بعید می دونم طولانی تر عمر کنن .. اصلاً زنده و مرده شون شاید خیلی هم فرق نمی کنه .. پس تا می تونیم مهربان باشیم نسبت به هم .. مطمئنم آثارش اول به خودمون بر می گرده
2- مدتیه کمتر شعر برام میاد .. اصلاً برای شعر گفتن زور نمی زنم. اما از وقتی یادمه دوست داشتم شعر بگم. داستان شعر گفتنم هم شنیدنش خالی از لطف نیست.
دو سه شب تو خواب شعر می گفتم و هر روز صبح سعی می کردم که یادم بیاد چی گفتم .. اما تداخل کارها و روزمره گیها این فرصت رو ازم می گرفت .. اما شب سوم تو اوج احساسات مدت مدیدی شعر گفتم .. کم کم از خواب بیدار شدم .. این حال خوب رو سیو کردم .. و به محض ورود به دفتر کارم در رو بستم و قفلش کردم .. و دست به هیچ کاری نزدم .. قلم و کاغذ برداشتم و شروع کردم به نوشتن .. لپ تاب رو روشن کردم .. پیانوی انتظار استاد جواد معروفی رو دوسش دارم .. آروم پخشش کردم .. در می زدن .. رفتم درو باز کردم .. چای آورده بودن .. چای رو تو لیوان خودم می ریزن .. گفتم کسی رو نفرستن سمت من .. کار دارم .. به نوشتن ادامه دادم .. بعد همه نوشته هامو برای یک دوست شاعر فرستادم .. بسیار تشویق شدم از سوی ایشون و لطفشون همیشه شامل حالم هست .. بعد شعر ادیت شده رو برای بهترین دوستم که خیلی برام عزیزن فرستادم و هنوزم شعرای خوبمو تقدیمشون می کنم و ایشون یکی از بزرگترین مشوقام هستن و حضورشون بسیار برام مغتنمه .. خدا برام حفظشون کنه...
3- شادی تو مملکت ما در بین مردم بسیار کمرنگه .. سفر و رفتن به کنسرت و سینما و تئاتر و نمایش تو دستور کار خانواده منه .. و البته ورزش که تو خون منه .. توصیه میکنم تا جایی که امکان داره برای خودتون و اطرافیانتون شادی خلق کنین. این پالسهای مثبت قطعاً به خودتون بر می گرده
